Loop aan je eigen zijde en leef eeuwig, deel 2
Maar waarom iets boven ons zoeken? Zelfs ongelovigen hebben soms het gevoel
deel uit te maken van een groter geheel, het mag dan de mensheid, energie of
iets anders betreffen.
Veel religies ontstonden als een protest of door een diepgewortelde angst.
Angst om een leven te lijden, gebukt onder tegenslag of hogere machten. Velen
wensen hun leven te leiden volgens het principe “ als je hen niet kan
verslagen, schaar je dan aan de winnende zijde”, en geloven dat een
almachtige God hen zal ontheffen van zware lasten en hen met geluk zal
zegenen én niet tegen hen zal keren met een machtige toorn…als ze hem
volgen.
Als protest tegen een dwangmatige angst worden alternatieve, heidense
religies sterker. Het leven op zich is al eng genoeg, het toevoegen van een
wraakzuchtige God maakt elke dag tot een horrorprent.
De, laat ons ze ongelovigen noemen, die denken dat er iets meer is dan enkel
materie zijn naar mijn mening niet ver van de waarheid af. Hoewel “de
waarheid” een gevaarlijk begrip, buiten over exacte wetenschappelijke zaken,
lijkt het me een erg relatief begrip. Maar als Sataniste probeer ik te leven
volgens wat voor mij persoonlijk waar is, terwijl ik het nodige respect
opbreng voor iemand anders waarheid.
De combinatie van energie en entropie zouden best het drijvende fenomenen
kunnen zijn van het Universum. Energie, daar draait het om, geen enkel
cellulair proces kan plaats hebben zonder dat er de één of andere energievorm
mee gemoeid is. Lichtsnelheid en massa zijn nauw verbonden als een
energetische waarde (Einstein), moleculen worden samengehouden door
interacties…zonder energie zou alle materie uit elkaar vallen in
infinitisemale partikels zoals de quantum fysica voorschrijft in de String
Theory.
Een hoge entropie (wanorde) is waar in elk evenwichtig systeem naar
streeft.
We definiëren entropie als een quantiteit die de efficiëntie van de omzetting
van energie in arbeid uitdrukt. In lekentaal wil dit zeggen, als we een
motor hebben die warmte (vorm van energie) vraagt om te werken kunnen we bij
het voorzien van deze energie hem arbeid laten verrichten onder de vorm van
bij voorbeeld beweging.
Wanneer we ons leven leiden zijn we in feite motoren die moeten werken tegen
maximale efficiëntie, om dit te verwezenlijken zetten we de ene energievorm
om in de andere, om zo een reeks processen te doorlopen met als einde een
onbruikbare vorm van energie (warmte bijvoorbeeld) en een maximale entropie.
Verder